نظریه‌پردازان و دانشمندان حوزه سازمان معتقدند که سازمان‌ها و شرکت‌های بزرگ به‌مثابه یک موجود زنده هستند و لذا سازمان‌ها را به انسان تشبیه کرده و حتی چرخه عمر سازمان‌ها را هم به چرخه عمر سازمان تعمیم می‌دهند، به‌گونه‌ای که همان‌طور که انسان متولد می‌شود و دوران‌های کودکی، رشد، بلوغ، فرسودگی و پیری خود را سپری می‌کند، برای سازمان‌ها نیز همین مراحل متصور است. امروز در جشن سی و یکمین سالروز بهره‌برداری فولاد مبارکه، این سوال مطرح است که اگر بخواهیم فولاد مبارکه به‌عنوان یک سازمان را به یک انسان ۳۱ ساله تشبیه کنیم و در ذهنمان تصویری از آن بسازیم، چه تصویری از این مجموعه و انسان سی و یک ساله می‌سازیم؟ بیشترین پاسخی که به ذهن‌ها متبادر می‌شود، یک جوان مقاوم که اگرچه در قبال هجمه‌ها، پستی‌ها و بلندی‌های دوران قرار گرفته و زخم‌های دوران خورده ولی روز به روز و سال به سال، رشیدتر، مقاوم‌تر و رعناتر شده و به قول “نیچه”، آنچه مرا نکُشد، نیرومندترم می‌سازد.
این سازمان گرچه در طول دوران سختی‌ها دیده ولی روز به روز قوی‌تر از گذشته ظاهر شده و چهره یک جوان رشید مقاوم را در ذهن‌ها متبادر می‌سازد، چه بسا این جوان حالا که به دوران بلوغ رسید خرج خانواده و شهر خود را هم می‌دهد و روی پای خود ایستاده است. با این مقدمه می‌خواهیم روایت چند دهه گذشته را مرور کنیم؛ به زمان پیش از تولد این کودک بازمی‌گردیم، زمانی که در بحبوحه جنگ تحمیلی و شرایط بحرانی آن زمان، دغدغه والدین او و کسانی که درصدد احداث فولاد مبارکه بودند، این بود که مجموعه‌ای در کشور بنا شود تا بتواند کشور را از واردات محصولات فولادی بی‌نیاز و آن را خودکفا کند، بتواند به یک جوانی تبدیل شود که همه به آن افتخار کنند و شاید این رویای آن‌ها بود، در حالی که در دوران جنگ و کمبود نقدینگی و شرایط بحرانی آن زمان با حرف‌ها و گمانه‌زنی‌هایی مواجه بودند و کسانی که می‌گفتند این کار جواب نمی‌دهد و اینجا روزی تبدیل به تپه‌ای از صدها هزار تن تجهیز و آهن قراضه خواهد شد اما مصمم به راه خود ادامه دادند و این کارخانه را بنا کردند.
در سال ۱۳۷۱ شاید در همین سالن این مجموعه افتتاح شد و رویا و هدف گردانندگان این مجموعه این بود که فولاد مبارکه به ظرفیت تولید ۲.۴ میلیون تن برسد که این امر محقق شد؛ در دهه بعد دغدغه توسعه‌ها وجود داشت که این اتفاق هم افتاد و توسعه‌ها به صورت پیاپی در این مجموعه رقم زده شد. رسیدیم به دوران نوجوانی این مجموعه، زمانی که دغدغه متولیان امر این بود که مجموعه‌ای جهان‌تراز و متعالی داشته باشند که این اتفاقات هم با مشارکت همه کارکنان رقم خورد. امروز بعید است شما بتوانید پای در جایی از کشور بگذارید و اثری از آثار فولاد مبارکه را مشاهده نکنید. در هر خانه، کارخانه، خیابان، جاده نه‌تنها آثار محصولات این مجموعه، بلکه آثار دانش و سرمایه‌های انسانی که طی دهه‌های اخیر در این مجموعه شکل گرفت، در سراسر کشور مشهود است.
به دهه ۹۰ می‌رسیم که با تشدید تحریم‌ها دغدغه توقف تولید و وابستگی به مواد اولیه، مواد مصرفی و تجهیزات وجود داشت ولی امروز این دغدغه را نیز پشت سر گذاشتیم و با مجموعه‌ای روبرو هستیم که بومی‌سازی بالای ۹۰ درصد را محقق کرده است. امروز در جشن سی و یک سالگی این جوان قهرمان، ما میراث‌دار دستاوردهایی هستیم که گذشتگان ما رقم زدند؛ ما در این روز چه آرزو و دغدغه ای داریم، این سوالی است که باید از خود بپرسیم. امروز سرعت تحقق رویاها به شدت بیش از گذشته و پرشتاب است و رویاها به سرعت محقق خواهد شد. دو سال پیش در همین مکان گرد هم آمدیم و دغدغه ما ناترازی انرژی و عدم بهره‌برداری کامل از ظرفیت‌ها بود. یک روز قطعی برق، یک روز قطعی گاز، محدودیت‌های آب، محدودیت‌های حمل و نقل و و محدودیت‌های مواد اولیه را داشتیم و با یکدیگر هم‌قسم شدیم تا آن‌ها را رفع کنیم و مجموعه‌ای متوازن بسازیم.
امروز رفع آن دغدغه‌ها دیگر رویا نیست چراکه امروز ۶۱۴ مگاوات از ۹۱۴ مگاوات برق تولیدی نیروگاه سیکل ترکیبی ایجادشده فولاد مبارکه آماده بهره‌برداری است. در حال حاضر نیروگاه ۶۰۰ مگاواتی خورشیدی فولاد مبارکه در دست احداث است و سال آینده در مدار قرار خواهد گرفت؛ مسئله آب و پروژه انتقال آب دریای عمان به فلات مرکزی که همه می‌گفتند این یک پروژه حداقل ۴ یا ۵ ساله است، با همت و حمایت شما عزیزان از طریق تولید محصولات مورد نیاز برای این خط امروز به نقطه‌ای رسیده که تا چند ماه آینده آب دریای عمان و خلیج فارس را در اصفهان خواهیم چشید.
*رویای ما در فولاد مبارکه خلق آینده‌ای بهتر برای ایران و ایرانی است
تجهیز ناوگان حمل و نقل فولاد مبارکه، خرید ۵۰ دستگاه لوکوموتیو و دست‌یابی به میلیون‌ها تن ذخایر مواد معدنی طی سال‌های اخیر در فولاد مبارکه محقق شد. دغدغه دو سال پیش ما توسعه کیفی محصولات بود و امروز پروژه احداث خط نورد گرم ۲ فولاد مبارکه به سرعت در حال حرکت است. تولید محصولات کیفی فولاد مبارکه به‌گونه‌ای در دستور کار قرار گرفته که طی دو سال اخیر بیش از ۲۲ محصول جدید و با ارزش افزوده بالاتر در این شرکت طراحی، تولید و به بازارها عرضه شد که یکی از مهم‌ترین آن‌ها ورق زنگ‌نزن بود و امسال تولید انبوه آن را رقم خواهیم زد.
قطعاً امروز هم که من و شما کنار این کیک تولد در حال برگزاری جشن ۳۱ سالگی این جوانِ مقاوم هستیم، همه باید آرزویی برای آیندگان داشته باشیم. باید از این اهدافی که سریع محقق می‌شود بگذریم و بلندپروازانه‌تر نگاه کنیم؛ باید رویایی را در ذهن بپرورانیم که اگر در ۳۰ سال آینده دیگرانی که نمی‌شناسیم‌شان در جشن ۶۰ سالگی فولاد مبارکه گرد هم آمدند، همین رویا را برای جشن ۱۰۰ سالگی فولاد مبارکه در ذهن بپرورانند، شاید آن رویا همین رویای فرزندان ما همچون زندگی بهتر و رفاه بیشتر و امثالهم باشد که به آن افتخار کنند و این روند ادامه پیدا کند.
اما ما امروز می‌خواهیم رویایی را مطرح کنیم که بزرگان و گذشتگان ما، امیرکبیرها، میرزاکوچک‌خان‌ها تا حاج‌قاسم‌ها و احمدی‌روشن‌ها در ذهن داشتند. ما باید چنین رویای بلندی را در ذهن بپرورانیم، رویایی که جمع رویاهای گذشته، حال و شاید آینده باشد. امروز در این جشن بزرگ و در این مکان که دیواره‌های آن خاطرات بسیار بزرگی را در ذهن دارد و خشت‌خشت آن معنای اراده‌‌های ستُرگ و فولادین را درک کرده، ۳۱ سال جشن تولد این مجموعه در همین مکان برگزار شده و اغلب رؤسای جمهور کشور در این مکان حضور پیدا کردند؛ این مکان برای ما یک مکان مقدس است چراکه برای انجام بزرگ‌ترین کارها و بیان مهم‌ترین حرف‌ها در همین‌جا گرد هم آمدیم و رویاها و آرمان‌های زیادی را پروراندیم و از آن‌ها صحبت کردیم.
حال این سوال مطرح است که رویای ما چیست؟ رویای ما برای آینده جوان قهرمانی به نام فولاد مبارکه، همان خلق آینده‌ای بهتر برای ایران و ایرانی است. “خلق آینده‌ای بهتر” یک جمله یا چند کلمه کوتاه نیست بلکه یک رویای پویاست، رویایی که در آن پویایی، رشد و تعالی نهفته شده. واژگانی است که اگر جشن ۱۰۰ سالگی فولاد مبارکه هم برگزار شود، می‌تواند رویای آن زمان باشد. تصور کنید در سال ۱۴۷۱، چنین جشنی شاید در چنین سالنی برگزار می‌شود و تقریباً هیچ‌یک از ما زنده نیستیم و اثری از آثارمان نیست و نوادگان ما نیز شاید یادی از ما در ذهن نداشته باشند و دیگرانی بر صندلی‌های ما تکیه زده‌اند که ما آن‌ها را نمی‌شناسیم. شاید آن روز عده‌ای در همین سالن تصاویر امروز ما را تماشا خواهند کرد و صحبت‌های امروز ما را بشنوند و قطعاً ما در برابر آن آینده مسئولیم، آینده‌ای که خودمان نخواهیم دید، خوشا به سعادت کسانی که آینده‌سازند، خوشا به سعادت کسانی که تاریخ‌سازند و نه جزئی از تاریخ.
خوشا به سعادت کسانی که آینده‌ساز و آینده‌نگر هستند. ما بر آنیم که اول به خود و سپس به آیندگان خود مدیون نباشیم. امروز درصدد برگزاری یک جشن ساده نیستیم و نسبت به آیندگان و فرزندانمان مدیونیم. یقیناً امثال طیب‌نیاها بدون اراده‌‌های شما هیچ‌کاری نمی‌توانند بکنند. اگر هم‌اکنون هم به لطف خدا طی سال‌های اخیر اتفاقاتی افتاده، همه به همت و توانمندی یکایک شما بوده و ما روی اراده‌‌های پولادین کارکنان فولاد مبارکه حساب باز کرده‌ایم.
ما برای خلق آینده‌ای بهتر علاوه بر همت و اراده‌‌های شما، به مفاهیمی همچون فولادیاری، فولادبانی و فولاداندیشی شما نیز نیازمندیم. ما برای پیشران بودن در مسیر سبز تعالی باید نوآوری مسئولانه داشته باشیم؛ ما برای خلق آینده‌ای بهتر هم‌قسم می‌شویم چراکه همه‌چیز در این کلام و جمله نهفته است. به احترام آیندگانی که قرار است جای من و شما بنشینند و رفتار امروز ما را قضاوت کنند، روی پای خود می‌ایستیم، هم‌عهد، هم‌پیمان و هم‌قسم می‌شویم تا بر عهد خود برای خلق آینده‌ای بهتر برای ایران و ایرانی استوار هستیم.