هزینه بالا و مقیاسپذیری از جمله چالشهای کربنزدایی در صنعت فولاد است.
تحولات زیادی در فرایند تولید هیدروژن رخ داده و در حال ارزانتر شدن است اما هنوز با عددی که مدنظر فولادسازان است، فاصله دارد. باید سعی کنیم آن را به ۲ دلار در هر تن برسانیم.
استفاده از سوختهای اکسیژنی رویکرد نوآورانه و مقرون به صرفهای برای تولید فولاد سبز است که از فناوریهای بدون شعله استفاده میکند.
تجربیات خوبی در سوئد و فنلاند و چند کشور دیگر در بهرهگیری از هیدروژن و همچنین فرایند بدون شعله داشتهایم که قابل استفاده در ایران است.
در سال ۲۰۵۰ استفاده از هیدروژن و انرژیهای تجدیدپذیر در صنعت فولاد جهان رایج خواهد شد اما سرعت حرکت کشورها در این مسیر متفاوت است. ایران در نقطه خوبی در این راه قرار دارد و فولاد هرمزگان پتانسیل لازم برای تولید فولاد سبز را دارد.