«پیتر دراکر» به عنوان پدر کسب و کار نوین، محیط کسب و کار را به تنور داغ تشبیه کرده است و نوآوری را شرط ماندن در این تنور دانسته و در محیط کسب و کار کشور زمانی که مدیران همدیگر را می‌بینند از شرایط گلایه دارند، این مختص کشور ما نیست و فضای کسب و کار در همه جای دنیا همین شرایط را دارد، البته شاید در کشور ما ناپایداری‌های بیشتری داشته باشیم.
به اعتقاد بنده لزوم توجه به نوآوری برای ماندن در تنور داغ کسب و کار بیشتر متوجه مدیران کسب و کار است و نه افراد نوآور، اغلب ما در خصوص اهمیت و ضرورت‌های حوزه نوآوری و مفهوم نوآوری صحبت می‌کنیم اما کمتر به راهکار‌های چگونگی دستیابی به آن توجه کرده‌ایم. در ادبیات استراتژی امروز بیشتر از اینکه در خصوص تهدید‌ها و فرصت‌های کسب و کار صحبت شود به زیست بوم و محیط کسب و کار اهمیت ویژه‌ای می‌دهند.
در مقوله محیط کسب و کار وقتی که صحبت می‌شود، می‌گویند در این محیط توجه بیشتر به سرعت تغییرات است، در مواجهه با سرعت تغییرات نیز ۲ نکته مهم چابکی و انعطاف‌پذیری مورد تأکید است، اگر می‌خواهیم در مواجهه با سرعت تغییرات موفق باشیم باید این دو نکته را اصل قرار دهیم. چابکی برای اینکه سریع بتوانیم با تغییرات همراه شویم و انعطاف‌پذیری هم یعنی اینکه با تغییرات هم‌فاز شویم و در هر دو موضوع به نبوغ خلاقیت و ابتکار نیاز داریم.
نوآوری مقوله دیربازده است و نیاز به صبر و حوصله و مقابله با شکست‌ها دارد، نوآوری مانند مزرعه ذرت نیست که امروز بکاریم و ۲ ماه دیگر برداشت کنیم، بلکه مانند گردو و پسته است که باید از آن مراقبت کرد، پس باید برای نوآوری در سازمان شناخت قبلی، صبر و حوصله و ساختار‌سازی داشته باشیم.
چند گام در زمینه نوآوری در فولاد مبارکه دنبال شد؛ بر این باورم در گام صفر در حوزه نوآوری نیازمند نوآوری در نگاه مدیران هستیم. نوآوری با شعار محقق نمی‌شود، اولین تغییر و اتفاق در سازمان تغییر در نگاه مدیران به مقوله نوآوری است و تا وقتی نگاه مدیران را تغییر ندهیم به گونه‌ای که نوآوری در نگاه آن‌ها حاکم شود، اثرگذار نخواهد بود. پس گام صفر تحول و نوآوری در نگاه مدیران است.
