علیرضا ناصرپور، معاون نظارت بر نهادهای مالی سازمان بورس و اوراق بهادار در پنل تحلیل نقش صندوق‌های پوشش ریسک در بهینه‌سازی سبد سرمایه‌گذاری و مدیریت ریسک، گفت؛ ۴ مسئله اصلی در طراحی صندوق‌های پوشش ریسک وجود دارد.
او افزود: نوع صندوق پوشش ریسک با توجه به ساختار قانونی و مقرراتی که ما در کشور داریم نزدیک به پنج صندوق موجود تعریف شده است که این نوع صندوق نزدیک‌ترین نوع به صندوق سهامی است.
ناصرپور ادامه داد: مسئله دوم ساختار صندوق است که باید صدور و ابطالی باشد یا etf ، در حال حاضر مدلی که برای شروع تعریف کردیم صدور و ابطالی است. همچنین مسئله سوم با توجه به صندوق‌های موجود در بازار انتخاب مدیر حایز شرایط است.
معاون نظارت بر نهادهای مالی سازمان بورس عنوان کرد: شروطی برای مدیریت و تیم اجرایی این صندوق‌ها در نظر داریم، به عنوان مثال سابقه‌ای که بر صندوق‌های مشتقه و مدیریت صندوق‌ها داشته حایز اهمیت است.
او گفت: مسئله بعدی ویژگی‌های سرمایه‌گذار است که مثلاً برای حداقل سرمایه و ورود به صندوق محدودیت‌هایی دارد.
ناصرپور در پایان اشاره کرد: مسیله پایانی که قابل توجه است، موضوع حد نصاب صندوق‌های سرمایه‌گذاری است. پتانسیل که در کشور ما برای راه‌اندازی این صندوق‌ها وجود دارد به توسعه صندوق‌های مشابه آن برمی‌گردد. در صندوق‌های کالایی با توجه به قدمتی که دارد اکوسیستم معاملاتی شکل گرفته است. اکنون پیشنهاد ما این است که یک نوع صندوق هجفاند داشته باشیم و برای کلاس دارایی‌ها، با توجه به مقررات پایه و دارایی‌ها، اجازه ورود به حوزه‌های مختلف دهیم.