ایران بزرگترین فلرسوزی در دنیا را دارد و تنها راهکار برای به نتیجه رسیدن جمع آوری گاز فلر، کنار رفتن دولت و حضور بخش خصوصی است. بزرگترین اتفاق در حوزه انرژی این است که دولت کنار رود و بخش خصوصی کار را دست بگیرد.
تجربه ۴۰ سال گذشته نشان می‌دهد که هرجا دولت ورود کرده، نتوانسته توفیقی کسب کند؛ مثال بارز آن را در موضوع آب و محیط‌زیست می‌بینیم در حالی که بخش خصوصی به‌راحتی می‌تواند این قبیل چالش‌ها را برطرف کند.
دولت ۴۰ سال است که می‌گوید در حال حذف فلر است و اجازه ورود بخش خصوصی را نمی‌دهد، شاهد بودم که بارها وزرا در دولت‌های مختلف گزارش دادند که فلر جمع شده است و دیگر فلرسوزی نداریم اما در عمل هیچ کاری نشده جز همین اقدامی که پالایش گاز بیدبلند خلیج فارس و بعد هم پالایش گاز هویزه خلیج فارس در حوزه شرق و غرب کارون انجام داده و ادامه دارد.
از عواملی که موجب فلرسوزی می‌شود می‌توان به فقدان زیرساخت‌های لازم برای انتقال گاز و نبود فناوری‌های پیشرفته برای بازیافت گاز اشاره کرد. در این مسیر بهترین راه این است که مانند سایر کشورها زمان ساخت تاسیسات استخراج نفت برای آن بیندیشیم.
۶۰ سال است که در میدان فروزان بزرگترین مشعل فلر در حال سوختن است و برای آن کاری نشده است. نمودارها نشان دهنده این موضوع است که میزان فلرسوزی در ایران رابطه مستقیمی با میزان تولید دارد و هر زمان که فلرسوزی کاهش یافته، به دلیل کاهش تولید بوده است.
