براساس آخرین گزارش انجمن جهانی فولاد، تولید جهانی فولاد نیز در دومین ماه سال ۲۰۲۵ به ۱۴۴.۷ میلیون تن رسید، که نسبت به سال گذشته ۳.۴ درصد کاهش یافته است. این روند نزولی تقریباً بر تمامی کشورهای برتر تولیدکننده فولاد تأثیر گذاشته و چالش‌های انرژی و کاهش تقاضا در بازارهای داخلی و خارجی اصلی‌ترین عوامل این کاهش به‌شمار می‌روند.
اما رقابت در صنعت فولاد تنها محدود به مشکلات فعلی نیست؛ کشورهایی مانند هند و کره جنوبی علیرغم همه چالش‌ها رشد تولید داشته‌اند. هند با رشد چشمگیر تولید روزانه فولاد در ماه‌های ژانویه و فوریه امسال، رقبای خود را پشت‌سر گذاشته و جایگاه دوم جهانی خود را تثبیت کرده است. کره جنوبی نیز با افزایش جزئی تولید توانست نشانه‌های رقابت‌پذیری خود را در بازار بین‌المللی حفظ کند. این کشورها نشان داده‌اند که رقابت داخلی و جهانی در صنعت فولاد حتی تحت شرایط سخت نیز می‌تواند به ارتقای عملکرد منجر شود.
در همین حال، ایران با ظرفیت ۵۵ میلیون تن تولید سالانه و صادرات ۸ میلیون تن فولاد، باوجود چالش‌های انرژی و محدودیت‌های صادراتی، همچنان یکی از رقابت‌پذیرترین کشورهای منطقه و جهان است. رقابت داخلی میان تولیدکنندگان فولاد ایرانی برای استفاده بهینه از ظرفیت‌ها و همچنین رقابت بین‌المللی برای حفظ بازارهای صادراتی، کلید اصلی حفظ جایگاه فعلی کشور در صنعت فولاد جهانی است.
براساس شواهد موجود و گزارش‌های انجمن جهانی فولاد، موفقیت ایران در حفظ جایگاه دهم نه صرفاً وابسته به رفع چالش‌های انرژی، بلکه وابسته به مدیریت بهتر رقابت داخلی و ارتقای عملکرد در مقایسه با فولادسازان بین‌المللی است. تولیدکنندگان فولاد ایران باید در مسیر “رقابت با خود” به دنبال دست‌یابی به بهره‌وری بالاتر و استفاده از فرصت‌های موجود در شرایط فعلی باشند تا بتوانند سهم بیشتری از بازار جهانی فولاد را تصاحب کنند.
نگاهی به آینده نشان می‌دهد که کشورهایی مانند چین و هند به‌عنوان بازیگرانی کلیدی همچنان فشار رقابتی بالایی بر سایر تولیدکنندگان وارد خواهند کرد. ایران نیز در این میدان، باوجود همه چالش‌ها، می‌تواند با اتخاذ رویکردهای نوین مدیریتی و بهره‌گیری موثر از منابع در دسترس، به قدرتی پایدار و رقابتی در صنعت فولاد جهانی تبدیل شود.