*میز صنعت؛ بستری برای هم‌افزایی و چاره‌اندیشی در سطح کلان
سی‌اُمین نشست میز صنعت سازمان بورس با تمرکز بر صنعت نساجی، به همت مدیریت نظارت بر ناشران و اداره میزهای صنعت، برگزار شد. این نشست با حضور حمید یاری، معاون نظارت بر بورس‌ها و ناشران، ولی‌اله جعفری، مدیر نظارت بر ناشران، و مدیران فعال حوزه نساجی، فرصتی برای تحلیل ساختاری چالش‌های این صنعت فراهم آورد. هدف کلان این نشست‌ها، رسیدگی بنیادی و مؤثر به مشکلات صنایع و بازتاب آن به نهادهای تصمیم‌گیر است.
*حمید یاری: گفت‌وگوی ساختاری برای رفع موانع صنایع ضروری است
حمید یاری بر نقش مؤثر میزهای صنعت در شناسایی و رفع موانع صنایع تأکید کرد و آن را یکی از اقدامات ارزشمند سازمان بورس در سال‌های اخیر دانست. او ابراز امیدواری کرد که با تداوم این جلسات، چالش‌های صنایع به گوش نهادهای مسئول برسد و مسیر اصلاحات سریع‌تر هموار شود.
یاری با اشاره به ارتباط متقابل صنایع، گفت: بیان مشکلات یک صنعت، به‌ویژه نساجی، می‌تواند به رفع مشکلات زنجیره‌ای سایر صنایع نیز منجر شود. به گفته او، طبقه‌بندی هوشمندانه مشکلات و مکاتبه مستمر با نهادهای ذی‌صلاح پس از برگزاری هر نشست، توانسته است پاسخ‌های مدون و مؤثری به همراه داشته باشد.
*سیاست‌های تعرفه‌ای؛ تیغ دو لبه برای صنعت نساجی
معاون سازمان بورس به تجربه کشورهای توسعه‌یافته در حوزه تعرفه‌ها اشاره کرد و گفت: در این کشورها تعرفه‌ها به‌گونه‌ای تنظیم شده‌اند که از تولید داخلی حمایت شود، نه اینکه مانعی برای سرمایه‌گذاری باشند. در ایران نیز تلاش شده تعرفه‌ها به صورت پلکانی بر کالاهای نهایی اعمال شود، ولی همچنان نیاز به بازنگری و الگوبرداری از مدل‌های موفق جهانی وجود دارد.
یاری بر لزوم جسارت در تغییر سیاست‌های ناکارآمد تأکید کرد و گفت: اگر مدل‌های کنونی بهینه نیستند، باید آن‌ها را کنار گذاشت و مسیر تازه‌ای برای رشد صنایع طراحی کرد.
*ناترازی انرژی؛ تهدیدی جدی برای استمرار تولید
یاری در ادامه به موضوع ناترازی انرژی پرداخت و آن را یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های صنعت نساجی برشمرد. او پیشنهاد داد که صندوق‌های پروژه یا شرکت‌های سرمایه‌گذاری، با ورود به حوزه انرژی‌های تجدیدپذیر، تولید برق را تقویت کنند. شرکت‌های نساجی نیز می‌توانند در دوره قطعی برق، از این ظرفیت بهره‌مند شوند و از وابستگی به شبکه سنتی برق بکاهند.
*ضرورت استفاده از خرد جمعی برای اصلاح ساختار تعرفه‌ای
وی با تأکید بر نقش خرد جمعی، گفت: برای حل ریشه‌ای مشکلات تعرفه‌ای، باید از ظرفیت مشارکت نخبگان، صنعت‌گران و مسئولان استفاده کرد. تنها در این صورت است که می‌توان به الگوی بهینه‌ای برای حمایت از صنایع رسید.
یاری صنعت نساجی را صنعتی حساس و کلیدی معرفی کرد و خواستار تعامل مؤثرتر نهادهای تصمیم‌گیر با فعالان این حوزه شد. او بر پیگیری و ارسال مکتوبات رسمی به نهادهای ذی‌ربط تأکید کرد.
*ولی‌اله جعفری: هدف میزهای صنعت، سیاست‌گذاری دقیق‌تر است
ولی‌اله جعفری، مدیر نظارت بر ناشران سازمان بورس نیز با اشاره به ارتباط گسترده سازمان با شرکت‌ها و صنایع، گفت: جلسات میز صنعت بستری برای ارائه پیشنهادهای سیاست‌گذاری و هماهنگی با دیگر نهادهای اجرایی فراهم می‌آورد.
او از تهیه گزارش‌های مدون توسط اداره میز صنعت و ارسال آن‌ها به نهادهای ذی‌ربط خبر داد و این اقدام را ابزاری برای پیگیری مستمر و هدفمند مشکلات صنایع دانست.
*حمایت از سهامداران خرد و حل ساختاری مشکلات
جعفری تأکید کرد: پس از برگزاری هر میز، داده‌ها دسته‌بندی و طبقه‌بندی می‌شود تا در نهایت به حمایت از سهامداران خرد و ارتقای عملکرد شرکت‌ها منجر شود. این فرایند تا رسیدن به نتایج عملیاتی پیگیری خواهد شد.
*چالش‌های کلیدی صنعت نساجی چه بود؟
در این نشست، چالش‌هایی نظیر نظام تعرفه‌ای ناکارآمد، واردات بی‌رویه، افت صادرات، تخصیص نابه‌موقع ارز، افزایش هزینه‌ها، کاهش سودآوری، نبود ثبات در مقررات، کمبود سرمایه در گردش، نبود استاندارد صادراتی و فرسودگی ماشین‌آلات مطرح شد. این مسائل، همگی مانعی جدی در مسیر توسعه صنعت نساجی کشور هستند و نیازمند رویکردی همه‌جانبه برای حل آن‌هاست.
* راه نجات صنعت نساجی از مسیر اصلاحات ساختاری می‌گذرد
تحلیل محتوای سی‌اُمین میز صنعت نشان می‌دهد که صنعت نساجی، علی‌رغم ظرفیت‌های بالا، با زنجیره‌ای از مشکلات ساختاری و سیاست‌گذاری مواجه است. نبود نظام تعرفه‌ای هدفمند، ضعف در تأمین ارز، فرسودگی تجهیزات و ناترازی انرژی، از جمله موانع جدی رشد این صنعت هستند. سازمان بورس با برگزاری این نشست‌ها، کوشیده است تا نقش فعال‌تری در میانجی‌گری بین صنعت و حاکمیت ایفا کند. نقطه قوت این اقدام، مستندسازی مشکلات و پیگیری متمرکز آن‌هاست. با این حال، اثربخشی نهایی این تلاش‌ها مشروط به اراده نهادهای تصمیم‌گیر در اصلاح رویه‌ها، جسارت در حذف مدل‌های ناکارآمد و سرمایه‌گذاری زیرساختی واقعی است. اگر این روند تداوم یابد، می‌توان به بازگشت صنعت نساجی به جایگاه شایسته‌اش در اقتصاد ملی امیدوار بود.