افزایش دامنه نوسان صندوق‌های اهرمی با هدف رسیدن به تعادل سریع‌تر
سازمان بورس و اوراق بهادار، دامنه نوسان صندوق‌های سرمایه‌گذاری اهرمی را با هدف تسریع در روند به تعادل رسیدن قیمت آن‌ها، افزایش داد. با این تصمیم، انتظار می‌رود صف‌های خرید و فروش سنگین برای این صندوق‌ها در شرایط هیجانی بازار به طور قابل توجهی کاهش پیدا کند.
تشریح دلایل افزایش دامنه نوسان به 4 درصد
علی اکبر ایرانشاهی، رئیس مرکز نظارت بر صندوق‌های سرمایه‌گذاری سازمان بورس، در گفتگویی با سنا دلایل این تصمیم را تشریح کرد. او گفت: «به واسطه وجود ضریب اهرمی در صندوق‌های سرمایه‌گذاری اهرمی، در مواقعی که بازار با روند بسیار صعودی یا نزولی مواجه می‌شود، ارزش پرتفوی این صندوق‌ها بیشتر از دامنه نوسان تعریف شده برایشان تغییر می‌کند.» او افزود که برای مدیریت همین وضعیت، تصمیم گرفته شد تا دامنه نوسان دارایی داخل صندوق متفاوت از قبل باشد.
پیش‌بینی کاهش صف‌های خرید و فروش
ایرانشاهی در ادامه به پیش‌بینی‌ها و آثار احتمالی این مصوبه جدید اشاره کرد و اظهار داشت: «پیش‌بینی می‌شود که با این تصمیم، صندوق‌های اهرمی سریع‌تر و زودتر از گذشته به قیمت تعادلی خود دست یابند.» وی یادآوری کرد که پیش از این، در روندهای شدید بازار، تغییرات ارزش پرتفوی این صندوق‌ها از دامنه نوسان مجاز فراتر می‌رفت. او تاکید کرد: «با این اتفاق، ما شاهد کاهش صف‌های خرید و فروش برای این صندوق‌ها خواهیم بود.»
عدم تغییر در سایر ریزساختارهای صندوق‌های اهرمی
رئیس مرکز نظارت بر صندوق‌های سرمایه‌گذاری سازمان بورس در پاسخ به این پرسش که آیا سایر ریزساختارهای مرتبط با صندوق‌های اهرمی نیز تغییر خواهند کرد، گفت: «فعلاً هیچ تصمیمی مبنی بر اینکه سایر ریزساختارهای این صندوق‌ها تغییر کند، در دستور کار سازمان بورس و اوراق بهادار قرار نگرفته است.» بنابراین، این تغییر صرفاً به دامنه نوسان محدود می‌شود.
***
افزایش دامنه نوسان صندوق‌های اهرمی از 3 درصد به 4 درصد، اقدامی نظارتی با هدف افزایش کارایی و نقدشوندگی این ابزار مالی است. در بازارهای پرنوسان، دامنه محدود 3 درصدی باعث می‌شد قیمت معاملاتی صندوق (NAV) از ارزش ذاتی پرتفوی آن (IOPV) فاصله معناداری بگیرد و صف‌های خرید یا فروش طولانی شکل دهد. این موضوع نقدشوندگی را مختل کرده و ریسک معاملات را افزایش می‌داد. سیاست جدید با افزایش دامنه نوسان، به قیمت‌ها اجازه می‌دهد سریع‌تر خود را با واقعیت‌های پرتفوی صندوق تطبیق دهند و به تعادل برسند. این امر ضمن کاهش ریسک آربیتراژ و جلوگیری از قفل شدن معاملات، به شفافیت بیشتر و کشف قیمت کارآمدتر در این صندوق‌ها کمک شایانی می‌کند.