تأکید ایران بر توانمندی‌های صادراتی و فنی
در نشست مشترک با هیئت ازبکستانی، بهرام سبحانی، رئیس انجمن فولاد ایران، ظرفیت‌های گسترده این صنعت را تشریح کرد. او بر آمادگی کامل تولیدکنندگان زنجیره آهن و فولاد و شرکت‌های فنی-مهندسی ایرانی برای پاسخگویی به نیازهای صنعتی و معدنی تأکید نمود. سبحانی ازبکستان و دیگر کشورهای منطقه را به عنوان بازارهای هدف مهم برای صادرات محصولات و خدمات فنی ایران معرفی کرد. این نشست با حضور نمایندگان سازمان توسعه تجارت و رایزن بازرگانی ایران در ازبکستان برگزار شد.
استقبال ازبکستان از انتقال دانش فنی ایران
خانم گلبهار تاجی میرزایوا، رئیس انجمن متالورژی ازبکستان، ضمن معرفی پتانسیل‌های صنعتی کشورش، به رشد سریع صنعت فولاد ازبکستان اشاره کرد. او با اشاره به فعالیت 17 عضو در انجمن متبوع خود، رسماً خواستار انتقال دانش فنی و تجربیات ارزشمند فولادسازان ایرانی شد. این درخواست نشان‌دهنده اعتماد به توانمندی‌های ایران و تمایل برای استفاده از یک الگوی موفق منطقه‌ای برای توسعه صنعتی است.
محورهای همکاری در تفاهم‌نامه مشترک
تفاهم‌نامه امضا شده میان دو طرف، زمینه‌های متنوعی از همکاری‌های اقتصادی، صنعتی و آموزشی را در بر می‌گیرد. یکی از بندهای کلیدی، توسعه همکاری بلندمدت در تأمین مواد اولیه و محصولات فولادی و همچنین مشارکت در پروژه‌های صنعتی مشترک است. علاوه بر این، طرفین برای برگزاری دوره‌های آموزشی تخصصی با استفاده از ظرفیت‌های «آکادمی فولاد ایران» برنامه‌ریزی خواهند کرد.
توسعه بازار، لجستیک و مطالعات راهبردی
این توافق به دنبال تقویت مواضع دو کشور در بازارهای فولاد منطقه‌ای و جهانی از طریق همکاری‌های صنعتی است. برگزاری رویدادهای مشترک مانند کنفرانس‌ها، نمایشگاه‌ها و فروم‌های صنعتی برای تبادل دانش فنی برنامه‌ریزی شده است. همچنین، دو طرف در زمینه صادرات و واردات محصولات و ترویج مسیرهای لجستیکی مشترک همکاری خواهند کرد. انجام مطالعات مشترک در حوزه‌های کلیدی مانند کربن‌زدایی، بهره‌وری انرژی و تحلیل داده‌های آماری بازار از دیگر محورهای مهم این تفاهم‌نامه است.
***
انعقاد تفاهم‌نامه میان انجمن‌های فولاد ایران و ازبکستان، یک توافق برد-برد با ابعاد راهبردی است. برای ایران، این همکاری به معنای بازاریابی برای توان فنی و مهندسی، افزایش صادرات محصولات و تثبیت جایگاه خود به عنوان یک قدرت صنعتی منطقه‌ای است. برای ازبکستان، این توافق یک مسیر میان‌بر برای شتاب‌دهی به توسعه صنعتی، کاهش هزینه‌ها و بهره‌گیری از دانش فنی یک شریک باتجربه و نزدیک است. این پیمان فراتر از یک قرارداد تجاری ساده بوده و می‌تواند به تقویت زنجیره‌های ارزش منطقه‌ای و همگرایی اقتصادی بیشتر در آسیای میانه منجر شود.