پیوند فولاد مبارکه و دانشگاه؛ یک مزیت استراتژیک
وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، هم‌جواری دانشگاه صنعتی اصفهان با صنعت را یک مزیت برجسته توصیف کرد. حسین سیمایی‌صراف در بازدید از این دانشگاه اظهار داشت که ارتباط گروه فولاد مبارکه با مراکز علمی، بسیار وسیع و محکم است. او حضور یک چهره دانشگاهی در رأس مدیریت این گروه صنعتی بزرگ را عامل توجه ویژه به حوزه دانشگاه دانست. این ارتباط به عنوان یک فرصت برای تقویت نقش دانشگاه در حل مسائل کشور تلقی می‌شود.
نقش مدیرعامل فولاد مبارکه در تقویت همکاری‌ها
وزیر علوم به نقش دکتر میثم زرندی، مدیرعامل گروه فولاد مبارکه، در توسعه این همکاری‌ها اشاره کرد. او دکتر زرندی را از همکاران خوب دانشگاهی توصیف نمود که به موضوعات این حوزه توجه ویژه‌ای دارد. سیمایی‌صراف ابراز امیدواری کرد که این پیوند استراتژیک میان صنعت و دانشگاه روز به روز قوی‌تر شود. این امر می‌تواند به افزایش تأثیرگذاری دانشگاه در جامعه و صنعت منجر شود.
تأکید بر حمایت دولت از ارتباط صنعت و دانشگاه
به گفته وزیر علوم، دولت و شخص دکتر پزشکیان با جدیت موضوع ارتباط دانشگاه و صنعت را دنبال می‌کنند. او با اشاره به پیگیری‌های هفتگی رئیس‌جمهور در این زمینه، عزم دولت برای تقویت این همکاری را نشان داد. این حمایت، بستری برای ورود دانشگاه‌ها به پروژه‌های ملی فراهم کرده و هیچ محدودیتی در این مسیر وجود ندارد. در مقابل، صنعت نیز باید نیازهای فناورانه خود را به دانشگاه‌ها اعلام کند.
ایجاد مشوق‌های قانونی برای تقویت همکاری‌ها
دولت با ایجاد بسترهای قانونی مناسب، زمینه را برای تعمیق این همکاری‌ها فراهم کرده است. ایجاد مشوق‌های مالیاتی برای صنایعی که با دانشگاه‌ها همکاری می‌کنند، یکی از این اقدامات کلیدی است. با وجود این حمایت‌ها، انتظار می‌رود دانشگاه‌ها نقش فعال‌تری در حوزه‌های ملی و منطقه‌ای ایفا کنند. این رویکرد دوطرفه، کلید موفقیت در تبدیل دانش به فناوری و حل مشکلات کشور است.
***
اظهارات وزیر علوم در دانشگاه صنعتی اصفهان، بر اهمیت استراتژیک مدل همکاری گروه فولاد مبارکه با اکوسیستم دانشگاهی تأکید می‌کند. این پیوند فراتر از یک مسئولیت اجتماعی، به یک سرمایه‌گذاری هوشمندانه برای نوآوری و حل مسائل فناورانه تبدیل شده است. اشاره به مشوق‌های مالیاتی و حمایت جدی دولت، نشان‌دهنده شکل‌گیری یک اراده ملی برای تقویت اقتصاد دانش‌بنیان است. الگوی موفق فولاد مبارکه، که از ظرفیت علمی کشور برای رفع نیازهای صنعتی خود بهره می‌برد، می‌تواند به عنوان یک نقشه راه برای سایر صنایع بزرگ عمل کند. این هم‌افزایی، پتانسیل بالایی برای افزایش بهره‌وری، کاهش وابستگی فناورانه و خلق ارزش افزوده پایدار در اقتصاد ملی دارد.