ارز تک‌نرخی؛ کلید رونق پایدار بازار سهام

آسیب ارز چند نرخی به بخش مولد اقتصاد

محمدعلی شیرازی، مدیرعامل فرابورس ایران، به صراحت اعلام کرد که نظام ارزی چند نرخی به یک مانع جدی برای اقتصاد کشور تبدیل شده است. او معتقد است این سیاست باعث ایجاد ناکارایی در بخش‌های مولد اقتصاد می‌شود. در چنین سیستمی، سودآوری شرکت‌ها به جای تقویت تولید، به سمت بخش‌های غیرموثر و واسطه‌گری سوق پیدا می‌کند. به گفته وی، در شرایط فعلی که نرخ‌های متنوعی برای ارز وجود دارد، انگیزه برای خلق ارزش افزوده در تولیدات داخلی به شدت کاهش یافته است. این وضعیت بیشترین آسیب را به صادرکنندگان واقعی کالا و خدمات وارد می‌کند.

تک‌نرخی شدن؛ نسخه شفافیت و رقابت سالم

مدیرعامل فرابورس ایران، سیاست ارز تک نرخی را زمینه‌ساز ایجاد شفافیت و رونق اقتصادی پایدار معرفی کرد. او تاکید نمود که این رویکرد می‌تواند یک فضای رقابتی سالم و کارآمد میان بنگاه‌های اقتصادی به وجود آورد. شیرازی توضیح داد که با ایجاد یک نرخ واحد برای ارز که در بستر عرضه و تقاضای واقعی بازار تعیین و تثبیت شود، شاهد برقراری تعادل در این بازار حساس خواهیم بود. به اعتقاد او، یک سیاست ارزی پایدار و شفاف به طور مستقیم ارزش افزوده بخش تولید را به شکل معناداری افزایش می‌دهد.

رابطه مستقیم ارز تک‌نرخی و رونق بازار سرمایه

شیرازی یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین مزایای تک نرخی شدن ارز را حمایت مستقیم از بازار سرمایه و ایجاد رونق در آن دانست. او افزود که با اجرای این سیاست، درآمد صادراتی شرکت‌های فعال در بازار سرمایه واقعی می‌شود. این شفافیت، چشم‌انداز سودآوری این شرکت‌ها را به طور قابل توجهی افزایش خواهد داد. در نتیجه، با تقویت چرخه تولید و فروش شرکت‌ها و رشد و رونق کلی اقتصاد، اقبال سرمایه‌گذاران به بازار سهام نیز به شکل چشمگیری تقویت می‌شود. این امر به بهبود روند کلی بازار سرمایه منجر خواهد شد.

***

تحلیل مدیرعامل فرابورس ایران بر یک اصل بنیادین اقتصادی تاکید دارد: سیاست‌گذاری ارزی، نقشی تعیین‌کننده در سلامت بخش واقعی اقتصاد و بازار سرمایه ایفا می‌کند. استدلال او نشان می‌دهد که ارز چند نرخی با ایجاد رانت و انحراف منابع، انگیزه تولید و صادرات را تضعیف کرده و به سودآوری کاذب در بخش‌های غیرمولد دامن می‌زند. در مقابل، ارز تک نرخی به عنوان یک راهکار شفاف، سیگنال‌های قیمتی صحیح را به فعالان اقتصادی ارسال می‌کند. این امر ضمن واقعی کردن سودآوری شرکت‌های بورسی، اعتماد سرمایه‌گذاران را جلب کرده و نقدینگی را به سمت سهام شرکت‌های تولیدی و صادرات‌محور هدایت خواهد کرد.