تعاونی انرژی

مردمی‌سازی سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر به عنوان راهکاری استراتژیک برای توسعه پایدار این صنعت، در دهه‌های اخیر به الگوی موفق جهانی تبدیل شده است. تجربه کشورهای پیشرو نظیر دانمارک با 80 درصد مالکیت تعاونی توربین‌های بادی، آلمان با قانون تغذیه تعرفه‌ای و 50 درصد مالکیت شهروندی، و هند با 8 میلیون خانوار دارای پنل خورشیدی، نشان می‌دهد که مشارکت مردمی می‌تواند محدودیت‌های مالی دولت‌ها را جبران کند. مدل‌های متنوع از تعاونی‌های انرژی تا کراودفاندینگ، با وجود چالش‌هایی نظیر دوره بازگشت 7 تا 12 ساله و هزینه اولیه 6000 تا 8000 یورو، فرصت‌های اقتصادی قابل توجهی ایجاد کرده‌اند. برای ایران با 300 روز آفتابی و حجم بالای نقدینگی سرگردان، این رویکرد می‌تواند مسیری برای هدایت سرمایه‌های خرد به سمت توسعه پایدار باشد.