آژانس بین‌المللی انرژی‌های تجدیدپذیر در گزارشی جدید، هیدروژن سبز را محوری برای اقتصاد کربن‌صفر معرفی کرد. این حامل انرژی پاک، فراتر از کاهش آلایندگی، فرصت‌های بی‌نظیری برای استقلال انرژی و تنوع‌بخشی اقتصادی فراهم می‌کند. پیش‌بینی می‌شود حدود 20 درصد تقاضای جهانی هیدروژن از طریق تجارت بین‌المللی تأمین شود. این امر به کشورهای دارای منابع غنی تجدیدپذیر امکان می‌دهد تا به صادرکنندگان جدید انرژی تبدیل شوند.
بر اساس گزارش آژانس بین‌المللی انرژی‌های تجدیدپذیر (IRENA)، قاره آسیا با اختصاص بیش از 70 درصد از رشد ظرفیت جهانی انرژی‌های تجدیدپذیر در سال 2024، پیشتازی خود را تثبیت کرده است. با وجود ثبت رکورد 582 گیگاوات ظرفیت جدید در این سال، جهان همچنان از دستیابی به هدف تولید 11.2 تراوات تا سال 2030 فاصله دارد و شکاف توسعه بین مناطق مختلف، به‌ویژه عقب‌ماندگی آفریقا، در حال افزایش است. انرژی‌های خورشیدی و بادی با سهم 97.5 درصدی از ظرفیت جدید، جایگزینی سوخت‌های فسیلی را شتاب بخشیده‌اند و منابع تجدیدپذیر اکنون نزدیک به 30 درصد از کل تولید برق جهان را تشکیل می‌دهند.
مردمی‌سازی سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر به عنوان راهکاری استراتژیک برای توسعه پایدار این صنعت، در دهه‌های اخیر به الگوی موفق جهانی تبدیل شده است. تجربه کشورهای پیشرو نظیر دانمارک با 80 درصد مالکیت تعاونی توربین‌های بادی، آلمان با قانون تغذیه تعرفه‌ای و 50 درصد مالکیت شهروندی، و هند با 8 میلیون خانوار دارای پنل خورشیدی، نشان می‌دهد که مشارکت مردمی می‌تواند محدودیت‌های مالی دولت‌ها را جبران کند. مدل‌های متنوع از تعاونی‌های انرژی تا کراودفاندینگ، با وجود چالش‌هایی نظیر دوره بازگشت 7 تا 12 ساله و هزینه اولیه 6000 تا 8000 یورو، فرصت‌های اقتصادی قابل توجهی ایجاد کرده‌اند. برای ایران با 300 روز آفتابی و حجم بالای نقدینگی سرگردان، این رویکرد می‌تواند مسیری برای هدایت سرمایه‌های خرد به سمت توسعه پایدار باشد.
هوش مصنوعی با کاربردهایی نظیر سیستم‌های حمل‌ونقل خودکار (AHS)، اکتشاف هوشمند و پشتیبانی پیشگیرانه، در حال متحول کردن صنعت معدن است. شرکت‌های بزرگی مانند ریو تینتو و BHP با استفاده از کامیون‌های خودران و تحلیل داده‌های زمین‌شناسی، ایمنی و کارایی را افزایش داده‌اند؛ به طوری که BHP بیش از 30 درصد کامیون‌های خود را تا سال 2022 خودکار کرده است. با این حال، هزینه‌های بالای پیاده‌سازی، ریسک‌های امنیت داده، نیاز به اعتماد به مدل‌های تجربی و چالش‌های قانونی، پذیرش گسترده این فناوری را با موانعی روبرو کرده است. صنعت معدن در یک دوراهی میان بهره‌گیری از مزایای چشمگیر هوش مصنوعی و مدیریت ریسک‌های ذاتی آن قرار دارد.
آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) هشدار داد که تقاضای جهانی برای مس به دلیل گذار به اقتصاد کم‌کربن، در دهه آینده به شدت از عرضه پیشی خواهد گرفت و تا سال 2035 با کمبود 30 درصدی مواجه خواهد شد. فاتح بیرول، مدیر اجرایی این نهاد، با تأکید بر تسلط بیش از 70 درصدی چین بر فرآوری مواد معدنی حیاتی، خواستار اقدام فوری دولت‌ها، تنوع‌بخشی به منابع و همکاری بین‌المللی برای جلوگیری از افزایش شدید قیمت‌ها و تأخیر در تحقق اهداف انرژی سبز شد.
گزارش جدید کمیسیون اروپا نشان می‌دهد که موفقیت گذار انرژی در این قاره به سرمایه‌گذاری هنگفت 2 تا 2.3 هزار میلیارد یورویی در شبکه برق تا سال 2050 وابسته است. با وجود پیشی گرفتن تولید برق خورشیدی از زغال‌سنگ، زیرساخت‌های فرسوده که 40 درصد آنها بیش از 40 سال عمر دارند، به یک گلوگاه بحرانی تبدیل شده‌اند. آژانس بین‌المللی انرژی هشدار می‌دهد که سرمایه‌گذاری فعلی در شبکه‌ها حتی به نیمی از سرمایه‌گذاری در تولید برق نمی‌رسد. این وضعیت، اتحادیه اروپا را با ریسک خاموشی‌های گسترده و ناتوانی در تحقق اهداف اقلیمی مواجه کرده است.
گزارش جدید موسسه IEEFA نشان می‌دهد رشد انرژی تجدیدپذیر در کره جنوبی با یک تناقض جدی مواجه است؛ ظرفیت اسمی 6 برابر شده اما برق تحویلی به شبکه تنها 3 برابر افزایش یافته است. 3 گلوگاه اصلی این مشکل عبارتند از: زیرساخت‌های قدیمی شبکه برق، قراردادهای خرید برق (PPA) ناکارآمد، و ضعف در سیستم استاندارد سبد انرژی (RPS). این موانع، رقابت‌پذیری صنعتی کره در حوزه‌هایی مانند نیمه‌هادی‌ها و هوش مصنوعی را نیز تهدید می‌کند.
رشد انفجاری هوش مصنوعی و نیاز گسترده آن به انرژی، باعث شده است شرکت‌های بزرگ فناوری به گزینه‌هایی روی آورند که پیش‌تر منسوخ تلقی می‌شدند. توربین‌های گاز سیکل ساده، که به دلیل بازدهی پایین‌تر و آلایندگی بیشتر در مقایسه با نیروگاه‌های سیکل ترکیبی کنار گذاشته شده بودند، اکنون به دلیل سرعت بالای راه‌اندازی و هزینه احداث کمتر، به عنوان یک راه‌حل سریع برای تأمین برق مراکز داده مورد توجه قرار گرفته‌اند. این بازگشت غیرمنتظره، چالشی جدی میان نیاز فوری به انرژی قابل اتکا و اهداف بلندمدت زیست‌محیطی ایجاد کرده است.
بر اساس پیش‌بینی‌های آژانس بین‌المللی انرژی (IEA)، تولید جهانی برق هسته‌ای تا سال 2025 رکورد جدیدی ثبت خواهد کرد. این رشد با محوریت منطقه آسیا-اقیانوسیه و سرمایه‌گذاری‌های عظیم چین و هند هدایت می‌شود. در همین حال، بازگشت کامل راکتورهای فرانسه، تولید اروپا را افزایش داده و قاره آمریکا با ثبات نسبی، روی فناوری‌های نوین مانند رآکتورهای مدولار کوچک (SMRs) برای پاسخ به تقاضای جدید مراکز داده تمرکز کرده است. انتظار می‌رود تا سال 2026، تولید جهانی هسته‌ای نزدیک به 10 درصد افزایش یافته و 29 گیگاوات ظرفیت جدید به شبکه جهانی اضافه شود، که این روند در راستای اهداف جهانی انرژی پاک قرار دارد.