با نگاهی به تحولات نوار غزه پس از آغاز نبرد طوفان الاقصی شاهد تشدید حملات وحشیانه و خشونت‌آمیز رژیم غاصب صهیونیستی به ساکنین نوار غزه هستیم که موجب افزایش شمار تلفات انسانی و به شهادت رسیدن کودکان و زنان بی دفاع فلسطینی گردیده و تداوم این امر موجب نسل‌کشی و کوچاندن اجباری فلسطینیان از سرزمین اصلی خود نوار غزه به صحرای سینا خواهد شد.
در حالی که افکار عمومی مجامع جهانی بر علیه سکوت معنادار مجامع بین‌المللی و رجال حاکم در کشور خود اقدام به برگزاری کمپین‌ها و راه پیمایی‌های اعتراض‌آمیز به حمله‌های خشونت بار رژیم صهیونیستی به مردم نوار غزه نموده و اکنون شاهد حمایت آحاد مردم از مردم فلسطین هستیم، می‌توان به چرایی این سکوت معنا دار اتحادیه اروپا به این همه جنایت از منظر دیگر نگاه کرد که همان تامین امنیت انرژی این قاره سبز می‌باشد.
با توجه به تحولات جنگ روسیه و اوکراین و اعمال تحریم علیه اقتصاد روسیه خصوصاً در بخش انرژی موجب گردیده تا امنیت انرژی اروپا به مخاطره بیفتد و وابستگی این قاره به خاورمیانه به جهت تامین انرژی بیشتر مشهود گردد؛ که پس از آغاز نبرد طوفان الاقصی و تحت کنترل قرار گرفتن تردد شناورهای حامیان رژیم صهیونیستی از سوی حوثی‌های یمنی بر تنگه باب‌المندب و دریای سرخ، موجب گردیده تا قاره اروپا به فکر کاهش وابستگی واردات گاز و سایر انرژی‌های فسیلی از روسیه و خاورمیانه برآیند و کریدور جدیدی برای تامین انرژی خود تعریف نماید.
سواحل شرقی دریای مدیترانه دارای ذخائر غنی گازی می‌باشد و بی‌ثباتی سیاسی در کشورهای ساحل شرقی مدیترانه همچون سوریه و لبنان ـ مناقشات مرزی لبنان و رژیم غاصب صهیونیستی بر سر منابع گازی و نفت ـ تهدیدات امنیتی حاصل از حضور حماس در نوار غزه از جمله چالش‌ها و موانع بهره‌برداری و توسعه این میادین هستند. شرق مدیترانه دارای میادین گازی از جمله کاریش، آفوردیت، الظهر، کالیپسو، گالوکوس، تمار می‌باشد و میدان گازی کاریش در آب‌های مدیترانه و حدود 75 کیلومتری ساحل حیفا که بخشی از آن در آب‌های سرزمینی لبنان واقع گردیده و تل آویوو در طرح توسعه‌طلبی میدان کاریش قصد استخراج نفت را داشته که با توجه به تمامیت خواهی اسرائیل از این میدان انرژی با عکس‌العمل حزب الله لبنان روبرو شد و هشدار دادکه نسبت به این مسئله ساکت نخواهد نشست و رژیم صهیونیستی این تهدید را جدی گرفت و هرگونه ماجراجویی و فعالیتی در آن حوزه به تعلیق درآورد و از سویی وجود حماس نیز در نوار غزه برای امنیت این میدان انرژی چالش‌برانگیز گردید. میدان گازی تمار نیز که در 25 کیلومتری شهر ساحلی اشدود در ساحل جنوبی اسرائیل در دریای مدیترانه واقع که از شمال نوار غزه قابل مشاهده و در تیرس حماس قرار دارد.
وجود منابع انرژی در سواحل نوار غزه که برابر برآوردهای انجام شده نشان از حدود تقریبی 1.1 تریلیون متر مکعب ذخائر گازی می‌دهد و در صورتی که نوار عزه در قالب یک بخش مستقل کشور فلسطینی موجودیت خود را تحکیم بخشد می‌تواند به پشتوانه آن از قدرت اقتصادی خوبی برخوردار و موجودیت اسرائیل را به مخاطره بیندازد و قدرت جبهه مقاومت را به رخ بکشد. جنگ غزه خطرات ژئوپلیتیک بالای منطقه را هویدا ساخته و رژیم صهیونیستی سعی دارد با حذف نوار غزه ضمن ازبین بردن تهدیدات امنیتی، خود را بعنوان قطب تامین انرژی در منطقه مدیترانه تبدیل نماید که اروپا از این مزیت بی‌بهره نخواهد بود و به تبع این اقدام رژیم غاصب صهیونیستی امنیت اروپا را در گرو امنیت خود قرار دهد. چالش‌های امنیتی ناشی از حضور حماس در نوار غزه برای امنیت انرژی رژیم صهیونیستی و تبدیل شدن تشکیلات خودگردان فلسطین و دولت مصر به بازیگران غیر قابل اعتماد برای فلسطینیان ساکن در نوار غزه موجب گردیده تا رژیم غاصب صهیونیستی با چالش‌های امنیتی در حوزه سواحل شرقی مدیترانه روبرو گردد و از همین رو نتواند از این حوزه انرژی بهره‌برداری لازم را داشته باشد و شرکت‌های اروپایی فعال در حوزه انرژی رقبتی به حضور و مشارکت در آن نبینند.
از همین رو هدف رژیم صهیونیستی تنها نابودی جنبش مقاومت حماس و فلسطینیان ساکن در نوار غزه نمی‌باشد بلکه بدنبال سلطه بر ذخائر گازی سواحل نوار غزه می‌باشد که در صورت حصول این نتیجه اروپا به سبد جدید تامین انرژی دست خواهد یافت و از سلطه تامین انرژی توسط روسیه رهایی خواهد یافت که به تبع آن گام‌های محکم‌تری را برای مهار روسیه خواهد برداشت. آنچه که کشورهای اروپایی را از رویارویی مستقیم با روسیه بر حذر می‌دارد همان تامین امنیت انرژی پایدار می‌باشد و به همین دلیل شاهد سکوت معنادار حکام اتحادیه اروپا هستیم.
نگارنده: محمدرضا علیپور استخری
