رشد 9 درصدی درآمد عملیاتی در بهار 1404
بر اساس صورت‌های مالی 3 ماهه منتهی به خرداد ماه 1404 که بر روی سامانه کدال قرار گرفت، شرکت پتروشیمی اصفهان عملکرد مالی خود را در میان نوسانات بازار پتروشیمی کشور به نمایش گذاشت. این شرکت موفق شد در فصل بهار درآمد عملیاتی خود را به 2,269 میلیارد تومان برساند. این عدد در مقایسه با درآمد 2,082 میلیارد تومانی کسب شده در دوره مشابه سال گذشته، بیانگر یک رشد 9 درصدی است. این رشد اگرچه مثبت ارزیابی می‌شود، اما ممکن است تحت تأثیر محدودیت‌های تأمین خوراک و چالش‌های بازار قرار گرفته باشد.
چالش جدی افزایش 29 درصدی بهای تمام شده
در مقابل رشد درآمدها، بهای تمام شده درآمدهای عملیاتی پتروشیمی اصفهان با یک افزایش قابل توجه مواجه شد. این هزینه با رشدی 29 درصدی نسبت به دوره مشابه سال قبل، بخش عمده‌ای از سودآوری شرکت را تحت فشار قرار داد. این افزایش هزینه که می‌تواند ناشی از بالا رفتن نرخ مواد اولیه، هزینه‌های انرژی یا سایر هزینه‌های جانبی تولید باشد، تأثیر مستقیمی بر سودآوری شرکت داشته است.
کنترل سودآوری زیر سایه سنگین هزینه‌ها
در همین بازه زمانی، واحد تجاری پتروشیمی اصفهان توانست سود ناخالص 184 میلیارد تومانی را محقق سازد. با این وجود، فشار ناشی از افزایش هزینه‌ها اجازه رشد معناداری را به حاشیه سود شرکت نداد. این موضوع به وضوح نشان می‌دهد که علی‌رغم افزایش درآمدها، رشد همزمان و شدیدتر هزینه‌ها، حاشیه سود شرکت را به شکل محسوسی تحلیل برده است.
ثبت سود خالص 38 میلیارد تومانی
بررسی دقیق‌تر صورت‌های مالی نشان می‌دهد که سود عملیاتی شرکت تا پایان فصل بهار سال 1404 به رقم 84 میلیارد تومان رسیده است. با این حال، سود خالص نهایی شرکت در این بازه زمانی 38 میلیارد تومان گزارش شده است. این رقم که نسبت به حجم درآمد عملیاتی شرکت در سطح پایینی قرار دارد، حاکی از فشار هزینه‌های مالی، استهلاک دارایی‌ها و مالیات بر عملکرد شرکت است.
***
عملکرد پتروشیمی اصفهان در 3 ماهه نخست 1404، تصویر یک شرکت در حال تلاش برای حفظ ثبات در یک محیط پرچالش را نشان می‌دهد. رشد 9 درصدی درآمدها یک نقطه مثبت است، اما رشد 29 درصدی بهای تمام شده، زنگ خطری جدی برای سودآوری به شمار می‌رود. برای تداوم رشد و بهبود جایگاه در صنعت پتروشیمی، مدیریت شرکت نیازمند تمرکز ویژه بر کنترل هزینه‌های تولید و بازنگری در استراتژی‌های افزایش بهره‌وری است. به کارگیری راهکارهای مدیریتی و فناوری‌های نوین برای کاهش بهای تمام شده، کلید بهبود حاشیه سود و حفظ قدرت رقابتی در برابر نوسانات آتی نرخ خوراک و انرژی خواهد بود.
