عبور ارزش صادرات از مرز 3 میلیارد دلار
بر اساس آمار رسمی انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، ارزش صادرات زنجیره آهن و فولاد کشور در 5 ماهه سال 1404 به 2970 میلیون دلار رسید. این رقم یک رشد 10 درصدی را نسبت به دوره مشابه سال قبل نشان می‌دهد. همزمان، حجم صادرات با افزایشی 17 درصدی، از 12123 هزار تن فراتر رفت. این روند صعودی در حالی اتفاق افتاد که آمار 3 ماهه ابتدایی سال، از روندی نزولی حکایت داشت و این رشد نشانگر بهبود عملکرد در ماه‌های اخیر است.
رشد 80 درصدی صادرات کنسانتره و نگرانی فولادسازان
یکی از نکات برجسته گزارش، تداوم روند صعودی در صادرات مواد اولیه زنجیره فولاد است. حجم صادرات کنسانتره سنگ آهن با یک جهش 80 درصدی قابل توجه در مقایسه با 5 ماهه سال گذشته روبرو شد. اگرچه این رشد به افزایش آمار کلی صادرات کمک کرده است، اما این مسئله نگرانی جدی فولادسازان را به همراه داشته است. آنها معتقدند صدور مواد خام، فرصت ایجاد ارزش افزوده بیشتر در داخل کشور را از بین می‌برد.
افت 31 درصدی صادرات مقاطع طویل فولادی
در مقابل رشد بخش مواد اولیه، روند نزولی در حجم صادرات مقاطع طویل فولادی ادامه یافته است. صادرات میلگرد که مطابق اطلاعات کتاب سال فولاد ایران، سهمی بیش از 85 درصدی در تناژ صادراتی این گروه محصول در سال گذشته داشت، با کاهش 31 درصدی مواجه شده است. این افت قابل توجه، نشان‌دهنده تغییر در بازارهای هدف یا چالش‌های رقابتی برای تولیدکنندگان این محصولات است.
درخشش ورق‌های فولادی با جهش 130 درصدی صادرات
تقویت رویکرد صادراتی در شرکت‌های گروه فولاد مبارکه، از جمله خود این شرکت و ورق خودرو چهارمحال و بختیاری، نتایج درخشانی به همراه داشته است. این استراتژی موجب افزایش 122 میلیون دلاری ارزآوری انواع ورق‌های فولادی برای کشور شد. مجموع ارزش صادرات این محصولات در 5 ماهه امسال با رشد 130 درصدی به 216 میلیون دلار رسیده است. این موفقیت، گویای تمرکز بر تولید و صادرات محصولات با ارزش افزوده بالاتر است.
***
گزارش 5 ماهه صادرات فولاد، تصویری از یک تحول ساختاری در این صنعت را به نمایش می‌گذارد. دستیابی به درآمد ارزی نزدیک به 3 میلیارد دلار، نشان‌دهنده ظرفیت بالای صادراتی و تاب‌آوری این زنجیره است. موفقیت چشمگیر در صادرات ورق‌های فولادی، حاصل تمرکز بر بازارهای صادراتی با ارزش افزوده بالا توسط شرکت‌های پیشرو است. با این حال، جهش 80 درصدی صادرات کنسانتره در کنار افت صدور میلگرد، یک زنگ خطر استراتژیک محسوب می‌شود. این روند بیانگر ضرورت بازنگری در توازن میان صادرات مواد خام و محصولات نهایی برای حفظ ارزش افزوده در داخل کشور است.
