واحد الفین شرکت پتروشیمی مارون در شهریورماه، با تولید 147 هزار و 224 تن محصول، به رکورد جدیدی دست یافت. این دستاورد که معادل دستیابی به 101 درصد ظرفیت تولید است، رکورد 19 ساله این واحد را شکست. ثبت این موفقیت در فصل پرچالش تابستان، نشان‌دهنده پایداری عملیاتی و مدیریت بهینه انرژی در این شرکت است. این نتیجه حاصل راهبرد صحیح مدیریتی و تعمیرات دوره‌ای استاندارد می‌باشد.
ثبت رکورد تاریخی تولید با 101 درصد ظرفیت
واحد الفین شرکت پتروشیمی مارون در شهریورماه سال جاری به یک دستاورد برجسته نائل شد. این واحد با تولید مجموع 147 هزار و 224 تن محصول، به 101 درصد از ظرفیت اسمی خود دست پیدا کرد. این موفقیت، رکورد تولید 19 ساله این واحد را جابجا کرد و یک نقطه عطف در تاریخ بهره‌برداری آن محسوب می‌شود.
غلبه بر چالش‌های تولید در فصل تابستان
تابستان به عنوان پرچالش‌ترین فصل سال در صنعت پتروشیمی شناخته می‌شود. دمای بالای محیط، فشار مضاعفی بر تجهیزات خنک‌کننده و نیروهای عملیاتی وارد می‌کند. این شرایط معمولاً بهره‌برداری از واحدها را با محدودیت‌های جدی مواجه می‌سازد. بنابراین، ثبت رکورد تولید در این فصل یک موفقیت ساده تلقی نمی‌شود. این دستاورد، پایداری بالای سیستم‌های عملیاتی و مدیریت صحیح انرژی را در شرایط سخت اقلیمی به نمایش می‌گذارد.
راهبرد مدیریتی و تعمیرات اثربخش؛ رمز موفقیت
این نتیجه درخشان، محصول یک راهبرد صحیح و برنامه‌ریزی دقیق مدیریتی بوده است. هماهنگی میان مدیران، سرپرستان و کارکنان متعهد و متخصص نقش کلیدی در این موفقیت ایفا کرد. همچنین، انجام تعمیرات دوره‌ای زمان‌بندی‌شده، استاندارد و باکیفیت، به پایداری تولید و ثبت این رکورد کمک شایانی نمود.
نمایش بلوغ سازمانی در برابر فشارها
واحد الفین مارون با ثبت این رکورد در فصل تابستان، بلوغ سازمانی و عملیاتی خود را اثبات کرد. این شرکت نشان داد که به سطحی از توانمندی مدیریتی رسیده است. این توانمندی، ظرفیت مقابله با انواع فشارهای نامتعارف فصلی، ناترازی انرژی و تحریم‌های ظالمانه را فراهم می‌آورد.
***
دستیابی پتروشیمی مارون به رکورد تولید 19 ساله در واحد الفین، یک سیگنال قدرتمند از افزایش بهره‌وری و پایداری عملیاتی است. ثبت این موفقیت در فصل تابستان، نشان از مدیریت بهینه چالش‌های اقلیمی و انرژی دارد که یک مزیت رقابتی مهم محسوب می‌شود. این دستاورد نه تنها ظرفیت تولید شرکت را به نمایش می‌گذارد، بلکه بیانگر بلوغ مدیریتی و فنی در مواجهه با محدودیت‌های داخلی و خارجی است. افزایش تولید محصولات کلیدی الفینی می‌تواند تأثیر مثبتی بر زنجیره ارزش پایین‌دستی و درآمدهای صادراتی شرکت داشته باشد.
