به گزارش روابط عمومی گروه فولاد مبارکه؛ کمبود آب در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا (MENA) به یک بحران جدی تبدیل شده که کشاورزی، انرژی و صنعت را تحت تأثیر قرار داده…
به گزارش روابط عمومی گروه فولاد مبارکه؛ کمبود آب در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا (MENA) به یک بحران جدی تبدیل شده که کشاورزی، انرژی و صنعت را تحت تأثیر قرار داده است. کاهش سرانه آب تا آستانه ۵۰۰ مترمکعب در سال و پیشبینی نیاز به ۲۵ میلیارد مترمکعب آب اضافی تا سال ۲۰۵۰، اقتصاد کشورهای این منطقه را با خطرات جدی روبهرو کرده است. این بحران ناشی از رشد جمعیت، توسعه اقتصادی و تغییرات اقلیمی، ۱۷ کشور از ۲۲ کشور منطقه را زیر آستانه ۱۰۰۰ مترمکعب سرانه آب قرار داده است.
*آسیبهای کشاورزی و امنیت غذایی
بخش کشاورزی بیشترین آسیب را از کمبود آب میبیند. پیشبینی میشود تولیدات کشاورزی در یمن تا سال ۲۰۵۰ تا ۶۰ درصد کاهش یابد و شبهجزیره عربستان با کاهش سهبرابری تولیدات مواجه شود. این آسیبها باعث تهدید امنیت غذایی منطقه و افزایش وابستگی به واردات خواهند شد. بر اساس تخمینها، این بحران میتواند تا سال ۲۱۰۰، ۲ تریلیون دلار زیان اقتصادی به بخش کشاورزی کشورهای MENA وارد کند، که سهم ایران حدود ۴۰۰ میلیارد دلار برآورد شده است.
*تأثیر بر انرژی و صنایع وابسته
کمبود آب، تولید نیروی برقآبی را مختل کرده و کشورها را به سمت استفاده از سوختهای فسیلی گرانقیمت سوق داده است. بانک جهانی هشدار میدهد که این بحران میتواند تا سال ۲۰۵۰ تولید ناخالص داخلی منطقه را تا ۱۴ درصد کاهش دهد. صنایع وابسته به آب نیز مانند کشاورزی صنعتی با کاهش سودآوری مواجهاند و آسیبهای اقتصادی تا ۲۱ میلیارد دلار در سال به دلیل زیرساختهای ناکافی تخمین زده میشود.
*راهکارهای مدیریتی و سرمایهگذاری در فناوری
برای مقابله با این بحران، کشورهای MENA به راهکارهای مدرنی مانند شیرین کردن آب، بازیافت آب و افزایش بهرهوری مصرف آب روی آوردهاند. هزینههای شیرین کردن آب، میلیاردها دلار سرمایهگذاری را میطلبد، اما این اقدام میتواند راهحلی پایدار در بلندمدت باشد. سرمایهگذاری در فناوریهای نوین، کشاورزی کمآببر و سیستمهای آبیاری کارآمد، گامی بلند برای کاهش وابستگی به منابع محدود خواهد بود.
*تقویت همکاری منطقهای در مدیریت منابع
راهحل بحران آب در خاورمیانه یک امر منطقهای است. کشورها میتوانند با همکاریهای بینالمللی و مدیریت مشترک منابع آب فرامرزی، مانند توافقهای مرتبط با رودخانههای مشترک، از تنشهای آبی کاسته و بهرهوری را افزایش دهند. علاوه بر این، توانمندسازی جوامع محلی و زنان میتواند بهرهوری اقتصادی و اجتماعی را ارتقا دهد.
**کمبود آب در خاورمیانه فراتر از یک معضل زیستمحیطی، تهدیدی برای قلب اقتصاد منطقه است. بااینحال، این بحران فرصتی برای بازنگری در سیاستها و پذیرش نوآوریهای پایدار به وجود آورده است. کشورهای MENA با بهرهگیری از فناوریهای پیشرفته، تقویت همکاریهای منطقهای و مدیریت هوشمندانه منابع میتوانند بحران آب را به محرکی برای توسعه اقتصادی و اجتماعی پایدار تبدیل کنند. مسیر دشواری در پیش است، اما با اقدام هماهنگ، آیندهای پایدار و شکوفا برای منطقه قابل تحقق خواهد بود.