استراتژی جهانی: انعطاف‌پذیری در تقسیم سود
اصل بنیادین در سیاست تقسیم سود فولادسازان جهانی، انعطاف‌پذیری کامل است. سودآوری این شرکت‌ها مستقیماً به قیمت جهانی فولاد، هزینه مواد اولیه و تقاضای جهانی بستگی دارد. به همین دلیل، تعهد به یک نسبت پرداخت سود ثابت می‌تواند در دوران رکود، شرکت را با بحران نقدینگی مواجه سازد. غول‌های این صنعت به جای تمرکز بر درصدی از سود خالص، سیاست خود را به درصدی از جریان نقد آزاد (FCF) گره می‌زنند. این رویکرد هوشمندانه، تقسیم سود را به توانایی واقعی شرکت در تولید نقدینگی پس از انجام سرمایه‌گذاری‌های ضروری مرتبط می‌سازد.
مدل اروپایی و کره‌ای: پایداری مبتنی بر نقدینگی
شرکت آرسلورمیتال، غول جهانی فولاد، سیاستی شفاف با هدف حفظ ترازنامه‌ای قدرتمند و خلق سود پایدار دارد. این شرکت پس از تحقق اهداف مالی، بخشی از جریان نقد آزاد را از طریق سود نقدی و بازخرید سهام به سهامداران بازمی‌گرداند. پوسکو کره جنوبی نیز رویکردی مشابه با سیاست تقسیم سود نسبتاً پایدار اتخاذ کرده است. این شرکت سود پرداختی را متناسب با سودآوری سالانه و نیازهای سرمایه‌گذاری تنظیم می‌کند و بازخرید سهام را به عنوان ابزاری انعطاف‌پذیر به کار می‌گیرد.
الگوی آمریکایی: رشد مستمر سود هر سهم
شرکت نیوکور آمریکا نمونه‌ای منحصربه‌فرد و یک “آریستوکرات سود تقسیمی” محسوب می‌شود. نیوکور برای بیش از 50 سال متوالی، سود نقدی هر سهم خود را به طور پیوسته افزایش داده است. استراتژی این شرکت نه بر «نسبت پرداخت سود»، بلکه بر رشد پایدار و قابل پیش‌بینی مبلغ سود هر سهم متمرکز است. این سیاست موجب جلب اعتماد شدید سرمایه‌گذاران بلندمدت به این شرکت فولادسازی شده است.
رویکرد آسیایی: اولویت توسعه بر تقسیم سود
شرکت تاتا استیل هند به طور سنتی بخش بزرگ‌تری از سود خود را برای پروژه‌های توسعه و کاهش بدهی نگه می‌داشت. در نتیجه، نسبت پرداخت سود آن در گذشته پایین‌تر و بی‌ثبات‌تر (اغلب زیر 20 درصد) بود. اما با رسیدن به بلوغ مالی، این شرکت نیز به سمت تقسیم سودهای بالاتر حرکت می‌کند. در چین، سیاست تقسیم سود گروه بائواستیل به عنوان یک شرکت دولتی، تحت تأثیر اهداف کلان دولت است. این اهداف شامل سرمایه‌گذاری در فناوری‌های سبز یا حمایت از اشتغال بوده و سیاست سود آن را کمتر قابل پیش‌بینی می‌کند.
چشم‌انداز 2025: رویکرد محافظه‌کارانه در رکود جهانی
با توجه به کاهش تقاضای چین و تداوم تنش‌های تجاری، انتظار می‌رود فولادسازان جهانی در سال 2025 رویکردی محتاطانه در پیش گیرند. اولویت اصلی شرکت‌ها مدیریت بهینه نقدینگی برای عبور از دوره رکود خواهد بود. بر همین اساس، برنامه‌های بازخرید سهام احتمالاً کاهش می‌یابد و انتظار افزایش قابل توجهی در سود نقدی نمی‌رود.
تحلیل وضعیت نقدینگی فولاد مبارکه
بررسی صورت‌های مالی فولاد مبارکه در سال 1403، تضعیف وضعیت نقدینگی شرکت را به دلیل شرایط رکودی نشان می‌دهد. نسبت جاری از 2.11 به 1.86 و نسبت آنی از 1.14 به 1.04 کاهش یافته‌اند. همچنین، دوره وصول مطالبات شرکت نیز 19 روز افزایش یافته است که نشانه‌ای از وضعیت رکودی است. جریان خالص نقد عملیاتی شرکت نیز با کاهش 26 هزار میلیارد تومانی (معادل 32.5 درصد) مواجه شده است. این آمار بر افت توان نقدینگی فولاد مبارکه، مشابه دیگر فولادسازان بزرگ دنیا، تاکید دارد.
***
تحلیل سیاست تقسیم سود غول‌های فولاد جهان نشان می‌دهد که هیچ استراتژی واحدی برای همه شرکت‌ها وجود ندارد. با این حال، یک روند جهانی شفاف به سمت سیاست‌های انعطاف‌پذیر، مبتنی بر جریان نقد آزاد و استفاده از بازخرید سهام به عنوان یک ابزار کمکی مشهود است. برای یک شرکت فولادی، توانایی سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نوین و حفظ قدرت در دوران رکود، ارزش استراتژیک بیشتری نسبت به تقسیم سود بالای کوتاه‌مدت دارد. داده‌های مالی فولاد مبارکه در سال 1403 نیز افت توان نقدینگی را تایید می‌کند که ضرورت اتخاذ سیاستی مشابه بزرگان جهانی را دوچندان می‌سازد. بنابراین، تصمیمات مجمع پیش روی این شرکت باید تابعی از جریان نقد آزاد واقعی باشد تا پایداری بلندمدت آن تضمین گردد.
