*دفاع تمام‌قد از الگوی مدیریت آب فولاد مبارکه
وزیر علوم، تحقیقات و فناوری با اشاره به تفاهم‌نامه این وزارتخانه با گروه فولاد مبارکه، بر لزوم اجرایی شدن سریع آن تأکید کرد. حسین سیمایی‌صراف پس از دریافت گزارش مدیرعامل فولاد مبارکه، از به‌کارگیری فناوری پیشرفته در این شرکت برای استفاده از پساب شهری و بازچرخانی چندباره آب مطلع شد. او تصریح کرد که با توجه به اطلاعات دریافتی، شخصاً مدافع الگوی مدیریت مصرف آب در این مجموعه صنعتی خواهد بود. وی بر ضرورت رفع ابهام و توجیه مدیران دولتی در این خصوص تأکید ورزید.
*سهم اندک صنعت از منابع آبی و نقش آن در خلق ثروت
سیمایی‌صراف با ارائه آماری قابل توجه، سهم کل صنایع کشور از منابع آبی را تنها 3 درصد اعلام کرد. این در حالی است که به گفته وی، بخش کشاورزی به تنهایی حدود 90 درصد از آب کشور را مصرف می‌کند. وزیر علوم این نکته را برجسته ساخت که مصرف آب در بخش صنعت، برخلاف بخش‌های دیگر، به انحراف نمی‌رود. این مصرف به ایجاد ثروت عظیمی در کشور منجر شده و زمینه را برای شکل‌گیری اقتصاد دانش‌بنیان فراهم می‌آورد.
*قطع برق صنایع؛ مصیبتی برای اقتصاد ملی
این مقام مسئول در دولت، قطع برق صنایع بزرگی همچون فولاد مبارکه را یک «مصیبت» برای اقتصاد کشور توصیف کرد. او به اعتراض مستمر وزیر صمت در این زمینه اشاره نمود و گفت: «ما ملی می‌اندیشیم و ملی فکر کردن به معنای سرپا نگه داشتن صنعت است.» سیمایی‌صراف خسارت ناشی از تعطیلی صنایع به دلیل قطعی انرژی در سال گذشته را بین 140 تا 150 همت برآورد کرد.
*قدردانی از خودکفایی صنعت فولاد در انرژی
وزیر علوم، تحقیقات و فناوری از تلاش‌های صنعت فولاد کشور برای رسیدن به خودکفایی در حوزه انرژی قدردانی کرد. او خاطرنشان ساخت که این صنعت روی پای خود ایستاده و برق مورد نیاز خود را تولید می‌کند. همچنین، این صنعت آب را نیز از طریق فرآیندهای پیشرفته تصفیه پساب و بازچرخانی تأمین می‌نماید. وی در پایان ضمن سپاسگزاری از مسئولیت‌پذیری صنعت فولاد، خود را نماینده مدافع گروه فولاد مبارکه معرفی کرد.
***
سخنان وزیر علوم، تأییدی رسمی بر موفقیت فولاد مبارکه در مدیریت پایدار منابع استراتژیک آب و انرژی است. دفاع صریح وی از این شرکت، فولاد مبارکه را به عنوان یک الگوی ملی در بهره‌وری و مسئولیت‌پذیری زیست‌محیطی معرفی می‌کند. این حمایت نشان می‌دهد که صنایع پیشرو نه تنها مصرف‌کننده منابع نیستند، بلکه با تکیه بر فناوری، ارزش افزوده بسیار بالایی خلق کرده و به توسعه اقتصاد دانش‌بنیان کمک می‌کنند. برجسته کردن خسارت هنگفت ناشی از قطع انرژی، هشداری جدی برای سیاست‌گذاران جهت تضمین پایداری تولید در بخش صنعت به شمار می‌رود.
