برش‌های منظم و آتشین، قدم به قدم تولید حکایتی آشنا در مجموعه فولاد خوزستان است. چهار دهه‌ی پیش، وقتی اولین ذوب فولاد خوزستان از دل کوره بیرون آمد، خوزستان روزی را ترسیم می‌کرد که به قطب فولاد کشور تبدیل شود. آن روز با تلاش، کوشش، صلابت، پشتکار و ایثار به شکوه روشن‌ترین خورشید نمایان شد. تبلور غیرت ایرانی زیر آماج حملات دشمن بعثی، بر سختی‌ها چیره گشت و تلالو نگین جنوب چشم جهان را پر کرد و بزرگ ترین عرضه‌کننده‌ی شمش و تختال فولادی کشور پا به عرصه‌ی وجود گذاشت.
امروز و بعد از سال‌ها افتخارآفرینی، قطب فولاد کشور نه تنها بازار داخلی را تامین می‌کند، بلکه دنیا را مجاب به اعتراف به کیفیت محصولات ایران کرد و بازارهای جهانی را به تسخیر درآورد. آری ایرانی با تکیه بر توان داخلی هر ناممکنی را ممکن می‌سازد. ظرفیت تولید در داخل فنس شرکت از یک و نیم میلیون تُن به چهار میلیون تُن در سال رسید. توسعه از فنس فولاد خوزستان فراتر رفت و این‌بار شادگان مقصد آبادانی فولادمردان شد و اولین کارخانه آهن اسفنجی به روش ایرانی پرد با نام فولاد شادگان راه‌اندازی شد. اسفندماه سال ۱۴۰۲، نقطه‌ی عطفی در کارنامه چهل‌ساله فولاد خوزستان بود، آنجایی که بزرگ ترین کارخانه آهن اسفنجی کشور یعنی زمزم ۳ به بهره‌برداری رسید و باور همگان شد که ما توانستیم.
اما این آغاز راه بود و قطار توسعه شتاب بیشتری گرفت و طرح فولادسازی شادگان که سال‌های سال در نوبت راه‌اندازی بود، هدف قرار داده شد و همه و همه دست در دست، برای اولین ذوب شادگان هم‌قسم شدند و این‌بار شاید خبری از صدای تیر، توپ و خمپاره نبود، اما تحریم‌ها به سر حد نهایت رسید و خودمان بودیم و خودمان، با همان روحیه جهادی. ۲۶ اسفندماه ۱۴۰۳ مقارن با ولادت کریم اهل بیت حضرت امام حسن مجتبی (ع)، اولین برش بیلت فولاد شادگان از میان غیرت و مردانگی روز‌ه‌داران فولاد شادگان بیرون آمد و هفده سال انتظار با یزله جوانان شادگان پایان یافت.
