*تفاهمنامهای با رویکرد حمایتی جدید برای فناوری
در مراسم امضای این تفاهمنامه که با حضور حسین افشین انجام شد، بر تمایز شکل و اهداف این تفاهمنامه نسبت به نمونههای پیشین در حوزه فناوری تأکید شد. افشین با اشاره به حجم بالای تفاهمنامهها در کشور، این نمونه را الگویی تازه برای پیوند عملی صنعت و دانشگاه معرفی کرد که الگوی حمایتی مالیاتی را با اجماع مدیران بزرگ صنایع کلید زده است.
*تاکید حسین افشین بر اهمیت اعتبار مالیاتی در توسعه زیرساخت
دکتر حسین افشین با تحلیل روند تخصیص اعتبار مالیاتی طبق مواد ۱۱ و ۱۳ قانون جهش تولید دانشبنیان، گفت: هدفگذاری اولیه برای تامین ۶۰ همت اعتبار مالیاتی در سال ۱۴۰۳ جهت سرمایهگذاری در دانشگاهها و پارکهای علم و فناوری بود، اما تحقق این اعتبار به کمتر از ۴ همت رسید. او این مسئله را نشانهای از ضرورت بازنگری در سازوکار حمایت مالی از اکوسیستم فناوری دانست و بر لزوم گسترش این مدل در صنایع بزرگ تأکید کرد.
*ورود پرقدرت فولاد مبارکه و پتروشیمی خلیج فارس؛ نقطه عطف سرمایهگذاری صنعتی در علم
حضور مدیران دو غول صنعتی کشور، گروه فولاد مبارکه و پتروشیمی خلیج فارس، در این اکوسیستم به عنوان یک فرصت طلایی توسط معاون علمی ریاست جمهوری توصیف شد. به باور افشین، ورود این صنایع به عرصه حمایت عملی از دانشگاهها و مراکز علمی، ظرفیت کمسابقهای برای ارتقای سطح نوآوری ملی و خلق اکوسیستمهای جدید فناورمحور فراهم کرده است.
*نقش مکانیزم اعتبار مالیاتی در پیوند صنعت و دانشگاه
بر اساس اظهارات افشین، معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانشبنیان ریاست جمهوری از هرگونه هزینهکرد صنایع جهت پشتیبانی از دانشگاهها استقبال میکند و اعتبار مالیاتی ویژهای برای این سرمایهگذاریها در نظر میگیرد. این سیاست بستری مطمئن برای مشارکت داوطلبانه شرکتهای بزرگ در توسعه دانشبنیان کشور ایجاد میکند.
***
تفاهمنامه سرمایهگذاری گروه فولاد مبارکه با رویکرد حمایت از اکوسیستم علمی-دانشگاهی را میتوان یک تحول ساختاری در نظام بودجهریزی مبتنی بر نوآوری دانست. مکانیزم اعطای اعتبار مالیاتی به صنایع حامی پژوهش، نه تنها به همافزایی بیشتر میان سه ضلع صنعت، دانشگاه و دولت میانجامد، بلکه امنیت سرمایهگذاری در بخش علم و فناوری را برای کنشگران بزرگ صنعتی تضمین میکند. نقشه راه ارائهشده توسط حسین افشین، نشان از عزم دولت برای اصلاح روندها و تسهیل عملی حمایت مالی از نوآوری دارد؛ موضوعی که تداوم آن، به ارتقای بهرهوری ملی و توسعه پیشرانهای اقتصاد دانشبنیان خواهد انجامید.