دکتر محسن مصطفی‌پور، مدیرعامل شرکت فولاد آلیاژی ایران (فولاژ)، در سومین سمینار تحلیلی اندیشکده فولاد، سیاست‌های ناپایدار کشور را به چالش کشید. او تاکید کرد که تغییرات مکرر نرخ بهره و قیمت حامل‌های انرژی، نظام برنامه‌ریزی شرکت‌ها را مختل کرده و شرایطی شبیه به تعلیق اقتصادی ایجاد نموده است. مصطفی‌پور با اشاره به آسیب‌های سیاست‌های ارزی، خواستار بازگشت به طرح جامع فولاد و حاکم شدن نگاه کارشناسانه برای صیانت از این صنعت استراتژیک شد.
صنعت فولاد در شرایط تعلیق اقتصادی
مدیرعامل شرکت فولاد آلیاژی ایران وضعیت فعلی مدیران صنعتی را پیچیده توصیف کرد. دکتر محسن مصطفی‌پور اظهار داشت که بی‌ثباتی در سیاست‌گذاری‌ها، به‌ویژه تغییرات مداوم در نرخ بهره و قیمت حامل‌های انرژی، عملاً نظام برنامه‌ریزی در شرکت‌های تولیدی را از کار انداخته است. او این شرایط را به وضعیت جنگی یا حتی تعلیق کامل اقتصادی تشبیه کرد. در چنین فضایی، مدیران صنعتی برای اتخاذ تصمیمات حیاتی نیازمند اختیار، جسارت و انعطاف‌پذیری بیشتری هستند. به گفته وی، نباید از مدیران انتظار پاسخ‌گویی در بازه‌های زمانی کوتاه‌مدت را داشت، زیرا آثار واقعی سیاست‌های اقتصادی در بلندمدت مشخص می‌شود.
آسیب سیاست‌های ارزی بر بهره‌وری شرکت‌ها
یکی از چالش‌های جدی که مدیرعامل «فولاژ» به آن اشاره کرد، تأثیر مخرب سیاست‌های ارزی چند سال اخیر بود. وی توضیح داد زمانی که درآمدهای ارزی شرکت‌ها برای سال‌ها با فاصله‌ای حدود 60 درصدی نسبت به نرخ واقعی آن محاسبه می‌شود، آسیب‌های عمیق آن دیر یا زود بر پیکره صنعت نمایان خواهد شد. این سیاست‌ها به کاهش بهره‌وری واقعی منجر شده است. دکتر مصطفی‌پور تاکید کرد که نگاه کارشناسانه باید در تمام سطوح تصمیم‌گیری حاکم شود، زیرا هزینه تاخیر در اتخاذ یک تصمیم درست، بسیار سنگین‌تر از نگرانی برای تبعات کوتاه‌مدت آن است.
ضرورت احیای طرح جامع فولاد کشور
دکتر مصطفی‌پور بر لزوم بازگشت به نقشه راه اصلی این صنعت تاکید کرد. او تصریح نمود که طرح جامع فولاد به عنوان یک سند بالادستی، مسیر توسعه متوازن زنجیره ارزش از معدن تا محصول نهایی را به روشنی ترسیم کرده بود. متاسفانه، اعمال تغییرات سلیقه‌ای و اجرای طرح‌های فاقد پشتوانه کارشناسی، منجر به ناهماهنگی جدی در ظرفیت‌های تولیدی بخش‌های مختلف این زنجیره شده است. بازگشت به این طرح می‌تواند از اتلاف منابع جلوگیری کرده و توسعه صنعت را در مسیری صحیح و پایدار قرار دهد.
دفاع از نقش ملی و کارآمدی صنعت فولاد
مدیرعامل فولاد آلیاژی ایران در دفاع از جایگاه این صنعت استراتژیک آمارهای قابل تاملی ارائه داد. او بیان کرد که صنعت فولاد با سهمی کمتر از 7 درصد در مصرف برق، کمتر از 10 درصد در مصرف گاز و کمتر از 1 درصد در مصرف آب کل کشور، بیشترین سهم را در اشتغال‌زایی و ارزآوری دارد. به اعتقاد وی، به جای اعمال فشار مضاعف بر این صنعت کارآمد، سیاست‌گذاران باید از آن حمایت و صیانت کنند. او با یادآوری سخن دونالد ترامپ مبنی بر اینکه «کشوری که فولاد ندارد، اصالت و اقتدار ملی ندارد»، بر اهمیت استراتژیک این صنعت برای کشور تاکید کرد.
پارادوکس سود و توسعه پایدار
دکتر مصطفی‌پور در پایان سخنان خود به یک چالش درونی در شرکت‌ها نیز اشاره کرد. او گفت که رکوردزنی‌های تولیدی اگر به افزایش واقعی بهره‌وری منجر نشوند، فایده‌ای نخواهند داشت و بخشی از این توهم‌زدایی باید از درون خود شرکت‌ها آغاز شود. وی بر لزوم حل پارادوکس میان توزیع سود سهام و نیاز به سرمایه‌گذاری برای توسعه بلندمدت تاکید کرد. حل این تضاد، به صنعت فولاد اجازه می‌دهد تا با ثبات و قدرت بیشتر در مسیر رشد واقعی و پایدار گام بردارد.
***
سخنان مدیرعامل فولاد آلیاژی ایران، یک تشخیص دقیق از چالش‌های ساختاری حاکم بر یکی از استراتژیک‌ترین صنایع کشور است. این اظهارات نشان می‌دهد که بی‌ثباتی در سیاست‌های کلان اقتصادی، به‌ویژه در حوزه‌های انرژی و ارز، چگونه توان برنامه‌ریزی بلندمدت و بهره‌وری را از بنگاه‌های بزرگ سلب می‌کند. تاکید بر بازگشت به «طرح جامع فولاد» در واقع فراخوانی برای حاکمیت تفکر کارشناسی و استراتژیک به جای تصمیمات مقطعی و سلیقه‌ای است. این تحلیل هشدار می‌دهد که بدون ایجاد یک محیط باثبات و قابل پیش‌بینی، حتی کارآمدترین صنایع کشور نیز در مسیر فرسایش و کاهش رقابت‌پذیری قرار خواهند گرفت.
